Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

To κλάμα του προέδρου...

Όταν ψηφίστηκε το παρόν Σύνταγμα, το 1974, ήμουν σκάρτα τριών ετών... Γεννημένος μέσα στη χούντα το 71, το μόνο που θυμάμαι, αναπολώντας, είναι το Πολυτεχνείο... Και τα τραγούδια... Τον Λοΐζο, τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι, μόνο αυτά θυμάμαι...


Το Σύνταγμα αυτό έχει ένα άρθρο... το 120, παράγραφος 4 ... Ξέρετε τι λέει το άρθρο 120, παράγραφος 4 του Συντάγματος; Ε, αν δεν ξέρετε να το κάνουμε επανάληψη!


Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.



Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν σήμερα σε όλη την χώρα είναι γνωστά πιστεύω. Επί της ουσίας δεν έγινε παρέλαση πουθενά. Σε κανένα σημαντικό σημείο! Κι εκεί που γίνανε, όπως στην Αθήνα, γίνανε μόνο υπό την κάλυψη των ΜΑΤ. Ο κόσμος, όλοι μας, δεν αφήσαμε να γίνει παρέλαση. Η μόστρα τους διαλύθηκε. Κατέρρευσε πλήρως μπροστά στο δικό μας κίνημα. Στους πολίτες! Η αστυνομία ανήμπορη πια να επέμβει δίχως θύματα έμεινε αμέτοχη! Σήμερα κερδίσαμε κύριοι και κυρίες! Στην Θεσσαλονίκη δεν έγινε ούτε καν η καθιερωμένη στρατιωτική παρέλαση. Την σταμάτησε ο κόσμος. Ένα κόσμος απίστευτος, ένα κόσμος που από το πουθενά κατέβηκε κάτω και διέλυσε το σύμπαν!


Και εκεί βγήκε ο ανεκδιήγητος πρόεδρος της δημοκρατίας να μας κάνει μάθημα! Βγήκε να μας πει ότι κι ο ίδιος ήταν μέλος της Εθνικής Αντίστασης στον πόλεμο. Κι ότι δεν είναι, λέει, προδότης! Κι αναρωτιέμαι! Είναι χαζός; Είναι ηλίθιος; Τι είναι αυτός ο άνθρωπος;


Ούτε χαζός ούτε ηλίθιος είναι. Είναι απλά ακόμα ένας άνθρωπος του συστήματος. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Είναι ένας ακόμα βολεμένος, αλλά χοντρά βολεμένος, του πολιτικού συστήματος που χτίζει την περιουσία των παιδιών του μέσα από την πολιτική. Αρκετοί τον βλέπαμε και τον σεβόμασταν. Αξίζει τον σεβασμό μας; 


Όχι. Σε καμία περίπτωση. Είναι απλά ένας από αυτούς. Από αυτούς που, ακόμα κι αν δεν μας καθυβρίζουν, δεν μας υπερασπίζονται. Τον ακούσατε ποτέ τον πρόεδρο της δημοκρατίας να λέει κάτι, δυο χρόνια τώρα; Τον ακούσατε να λέει κάτι υπέρ του λαού; Τον ακούσατε να λέει κάτι εναντίον των μέτρων; ΟΧΙ φυσικά!


Βγήκε σήμερα στα κανάλια, ο προδότης, να κλαίει, γιατί τον είπαμε προδότη! Του ζητάμε συγγνώμη. Δεν είναι απλά προδότης! Είναι δωσίλογος. Είναι τόσο δωσίλογος όσο κι ο αΓΑΠιος κι η παρέα του. Είναι η ντροπή του έθνους. Είναι η ντροπή της χώρας. Ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας που εδώ και δύο χρόνια σιωπά, και μόνο σήμερα ενοχλήθηκε γιατί οι πολίτες τον είπανε προδότη.


Αυτό είσαι κύριε κάρολε παπούλια. Αυτό κατέληξες. Ένας δωσίλογος προδότης. Τα μικρά γράμματα του ονόματός σου δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Είναι επίτηδες.