Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Μια βραδιά με τον Roger Waters

Όταν στις 17 Ιουνίου χτύπησε το κινητό μου ήμουν σε μία μικρή σύσκεψη. Βλέποντας πως με καλεί η γυναίκα μου, το απάντησα χαμηλόφωνα με την γνωστή ατάκα που λέμε όλοι μας "είμαι σε σύσκεψη, συμβαίνει κάτι;". Με ενθουσιασμό μου λέει πως «βγήκε και τρίτη ημέρα για την Συναυλία (όχι τυχαίο το «Σ») για την Τρίτη 12 Ιουλίου, και λέω να πάρω τέσσερα εισιτήρια να πάμε όλοι μαζί!»... Ομολογώ πως εκείνη την ώρα έμεινα λίγο κάγκελο και η πρώτη ερώτηση που ήρθε στο μυαλό μου, και εκστόμισα κιόλας, ήταν αν μας έπεσε το τζόκερ, το λόττο, ή κάποιο λαχείο, αφού οι τιμές των εισιτηρίων ήταν αρκετά εξωφρενικές. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε εκείνη την στιγμή και μου φαινόταν μέχρι και χθες...

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Οι Ινδιάνοι ξύπνησαν

Είναι λίγος καιρός τώρα που με αφορμή τα κινήματα των πλατειών, το κίνημα των αγανακτισμένων, καθημερινά σχεδόν διαβάζουμε σε blogs αλλά και σε εφημερίδες το γνωστό ερώτημα «μα που ήταν οι αγανακτισμένοι όταν...», συνοδευόμενο από τις γνωστές ρητορείες εναντίον των λαών που κυμαίνονται στο παν-κάλιο «μαζί τα φάγαμε». Το απόγειο ήταν η χθεσινή συνέντευξη στα ΝΕΑ του γνωστού επιτυχημένου υπουργού του μνημονίου, αυτού που, αφού πέτυχε τόσο πολύ μετά από 18 μήνες ως υπουργός οικονομίας (ή οικονομικών; λίγη διαφορά κάνει), τώρα τον έχουμε στο υπουργείο περιβάλλοντος για να μας βάλει μνημόνια στο περιβάλλον και λεφτά στις τσέπες των εργολάβων. Του υπουργού της fast track διάλυσης και ξεπουλήματος της χώρας.

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Μακρυά τα χέρια από την οικογένειά μου

Με μεγάλη αγανάκτηση άκουσα χθες τον Υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ. να καταγγέλλει από το βήμα της Βουλής τις άνανδρες απειλές που δέχεται ο ίδιος και η οικογένειά του τελευταία. Επειδή κατανοώ και καταλαβαίνω την ψυχολογική πίεση του ανδρός, που του ασκούν αυτοί οι βίαιοι άνθρωποι, θέλω να του απευθύνω, ως συμπολίτης, μία ανοιχτή επιστολή.

Η μεγάλη μέρα του πολέμου...

Δεν γνωρίζω όλα τα ονόματα των εκάστοτε υπουργών ή υφυπουργών, και κυρίως των δεύτερων. Το όνομα λοιπόν του μανώλη όθωνα (δεν είναι typo το ονοματεπώνυμο με μικρά) δεν μου ήταν γνωστό μέχρι πριν λίγη ώρα που διάβασα για την σημερινή του συνέντευξη στον Real FM. Αυτός λοιπόν ο όθωνας τυγχάνει να είναι υφυπουργός ΠΡΟ.ΠΟ  (όχι προγνωστικών ποδοσφαίρου αλλά προστασίας του πολίτη ντε!) στην παρούσα κυβέρνηση.

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Κινδυνεύει η Πατρίς (;)

Όσο και να θέλω να σταματήσω να σκέφτομαι και να γράφω για τα όσα έγιναν την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη στο Σύνταγμα και γύρω από αυτό, οι πηγές που συνεχώς διαβάζω για τα γεγονότα πριν, κατά την διάρκεια αλλά και μετά από τα γεγονότα, δεν με αφήνουν. Δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να αφήσει την παραγωγή πολιτικής σκέψης γύρω από «την πλατεία» και τα εκεί τεκταινόμενα, αλλά και η ανάλυση των γεγονότων της 28ης και 29ης Ιουνίου έχουν την δική τους χρησιμότητα.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Σύνταγμα, 29 Ιουνίου 2011


Η 29η Ιουνίου για μένα είναι μία ξεχωριστή μέρα. Μην προτρέχετε να μαντέψετε, δεν έχω στην οικογένεια ούτε έναν Πέτρο ή Παύλο. Είναι η μέρα που για πρώτη φορά, το 1997 έγινα πατέρας. Εκείνη την ημέρα, πριν 14 χρόνια, στο Έλενα, η αγαπημένη σύντροφος της ζωής μου έδωσε ζωή στον πρώτο μου γιό, τον Θεμάρα μου!
Χθες, 14 χρόνια μετά από την κορυφαία μέρα της ζωής μου, κάποια περίεργη μοίρα, απ’αυτές που δεν πιστεύω, με έφερε από νωρίς στην πλατεία… στην πλατεία Συντάγματος που ίσως θα πρέπει να ανταλλάξει όνομα με την άλλην, λίγες εκατοντάδες μέτρα παρακάτω, την Κλαυθμώνος.