Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

To κλάμα του προέδρου...

Όταν ψηφίστηκε το παρόν Σύνταγμα, το 1974, ήμουν σκάρτα τριών ετών... Γεννημένος μέσα στη χούντα το 71, το μόνο που θυμάμαι, αναπολώντας, είναι το Πολυτεχνείο... Και τα τραγούδια... Τον Λοΐζο, τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι, μόνο αυτά θυμάμαι...


Το Σύνταγμα αυτό έχει ένα άρθρο... το 120, παράγραφος 4 ... Ξέρετε τι λέει το άρθρο 120, παράγραφος 4 του Συντάγματος; Ε, αν δεν ξέρετε να το κάνουμε επανάληψη!


Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Δεν το αξίζουμε και δεν μας αξίζει! Φτάνει!



Εδώ και περίπου δέκα χρόνια διατηρούμε στην Θέρμη, λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη, ένα μικρό διαμέρισμα (νεόκτιστο τότε), το οποίο χρησιμοποιούσαμε όποτε, αρκετά συχνά, επισκεπτόμασταν τη νύφη του Βορρά, είτε για επαγγελματικούς σκοπούς είτε για επίσκεψη. Καθώς όμως οι δουλειές πια έχουν πέσει, το ίδιο και τα εισοδήματα, οι επισκέψεις στην λεβεντομάνα έχουν περιοριστεί σε τέτοιο σημείο που το σπίτι αυτό ουσιαστικά καθόταν. Η ανάγκη μας έφερε λοιπόν και πήραμε την απόφαση να το νοικιάσουμε.

Σήμερα το πρωί λοιπόν βρέθηκε ένας νέος φοιτητής μαζί με τον πατέρα του που είδαν το σπίτι, τους άρεσε, όλα καλά και πήρανε την απόφαση ότι το θέλουν. Μας τηλεφωνούν λοιπόν και μας λένε ότι προχωράμε, αν και υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με την πολυκατοικία. Είναι κομμένο το γκάζι!

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Ο (μη) πολιτισμένος κόσμος της πολιτικής ορθότητας

Η πολιτική ορθότητα (political correctness στα αγγλικά, όπως το ξέρουν οι περισσότεροι), είναι ένας όρος που εισήχθη στη ζωή μας πριν καμιά δεκαπενταετία περίπου. Σημαίνει πως δεν μπορούμε να ξεφεύγουμε των πολιτισμένων (sic) κανόνων στον πολιτικό ή όποιον άλλον διάλογο. Αν θέλετε, ένα σαβουάρ βιβρ στην πολιτική συζήτηση κυρίως.

Στην ουσία ο κανόνας αυτός δεν είναι τίποτα περισσότερο από άλλη μία παγίδα του καπιταλιστικού συστήματος. Ένας κανόνας που μας εντυπώθηκε βαθιά πια, ώστε βρισκόμενοι σε μία παρέα που κουβεντιάζουμε πολιτικά, να μην ρίχνουμε χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, σε όρους boxxing. Και σε δεύτερο επίπεδο να μην αντιδρούμε ως πολίτες με μη πολιτικά ορθές τακτικές απέναντι στην κυβερνητική εξουσία.

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Μερικές Αλήθειες...


Ένας φίλος σήμερα μου έγραψε διάφορα στο facebook για τον κομμουνισμό και την έκφρασή του στην Ελλάδα, και την ιστορία του... Σε προσωπικό μήνυμα του απάντησα περίπου το παρακάτω κείμενο...

Όλα τα πράγματα έχουν πάντα δύο πλευρές. Ποτέ μία. Τα τραγικά λάθη του ΕΑΜ είναι γνωστά σε όλους. Δεν χρειάζομαι μάθημα ιστορίας για να τα μάθω. Γνωστά, χιλιοειπωμένα, χιλιοτραγουδισμένα ίσως, διασταυρωμένα. Είναι γεγονότα, που ουδείς αρνείται. Είναι δεδομένα, κι ας έχουμε από την άλλη την προδοσία της Βάρκιζας που τα ξεκίνησε όλα αυτά... Επίσης είναι δεδομένα τα εγκλήματα του Στάλιν, χιλιοειπωμένα και χιλιοτραγουδισμένα. Κι επίσης αναγνωρισμένα από όλη την αριστερή πτέρυγα, κι ας υπάρχουν ακραίες θέσεις. Ακραίες θέσεις υπάρχουν παντού!