Με μεγάλη αγανάκτηση άκουσα χθες τον Υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ. να καταγγέλλει από το βήμα της Βουλής τις άνανδρες απειλές που δέχεται ο ίδιος και η οικογένειά του τελευταία. Επειδή κατανοώ και καταλαβαίνω την ψυχολογική πίεση του ανδρός, που του ασκούν αυτοί οι βίαιοι άνθρωποι, θέλω να του απευθύνω, ως συμπολίτης, μία ανοιχτή επιστολή.
Αγαπητέ κ. Υπουργέ,
Εχθές από το βήμα της Βουλής, και κατά την διάρκεια ομιλίας σας, εκφράσατε την σοβαρότατη καταγγελία πως κάποιοι, άγνωστοι, απειλούν εσάς και την οικογένειά σας. Τελειώσατε μάλιστα τον λόγο σας με την αποστροφή «μακρυά τα χέρια από την οικογένειά μου».
Το δίχως άλλο αυτή είναι μία σοβαρότατη καταγγελία, ειδικά όταν προέρχεται από έναν υπουργό της κυβέρνησης, και δει από το βήμα της Βουλής, από το οποίο αυτά που ακούμε αποτελούν λόγια σοβαρών ανθρώπων, εκλεγμένων εκπροσώπων του Ελληνικού λαού! Γι'αυτό και έχω μερικές ερωτήσεις να σας κάνω κ. Υπουργέ...
Η πρώτη ερώτηση είναι απλή ουσιαστικά. Την ώρα που κάνατε την καταγγελία σας, θυμόσασταν ότι είστε εν ενεργεία Υπουργός; Την ώρα που κάνατε την καταγγελία σας για απειλή βίας εναντίον της οικογένειάς σας, θυμόσασταν ότι είστε ο πολιτικός προϊστάμενος της Αστυνομίας, καθ'ύλην αρμόδιας να αναλάβει την διαλεύκανση της απειλής; Την ώρα που κάνατε την καταγγελία σας, θυμόσασταν ότι όταν μας απειλούν δεν βγαίνουμε ως πριμαντόνες να τσιρίζουμε στο βήμα «με απειλούν, με απειλούν» αλλά πάμε στον εισαγγελέα; Όταν ο Έλληνας πολίτης κ. Υπουργέ ακούει εσάς να θυμίζετε ανυπεράσπιστη κορασίδα από το βήμα της Βουλής, ποια είναι η ασφάλεια που μπορεί να νιώθει για τον ίδιο και την οικογένειά του;
Η δεύτερη ερώτηση είναι κι αυτή απλούστατη κ. Υπουργέ. Ακριβώς μία εβδομάδα νωρίτερα εγώ και αρκετές χιλιάδες συμπολιτών μας δεχθήκαμε από την ΕΛ.ΑΣ, της οποία πολιτικά ηγείστε κ. Υπουργέ, την βιαιότερη καταστολή ενός ειρηνικού κινήματος που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της χώρας. Τρώγαμε το ξύλο αφειδώς, ενώ, κομπάζοντας, η ΕΛ.ΑΣ. μας ανακοίνωσε πως μας ρίξανε, ούτε λίγο ούτε πολύ, 2.860 βόμβες χημικών. Αυτά τα φάγαμε, με δική σας εντολή ή στην καλύτερη περίπτωση την δική σας ανοχή, εγώ, η γυναίκα μου, το παιδί μου, η μάνα μου, ο πατέρας μου (όχι οι ίδιοι αλλά πολίτες που είναι ίδιοι με τους δικούς μου ανθρώπους). Οι οικογένειές μας. Τι έχετε να πείτε λοιπόν κ. Υπουργέ, που με τόση οργή αναφέρεστε στις απειλές εναντίον σας, για την πραγματική βία που εμείς δεχθήκαμε; Τι έχετε να πείτε στον απλό κόσμο που ξυλοκοπήθηκε και ψεκάστηκε με καρκινογόνες ουσίες πριν ακριβώς μία εβδομάδα, κ. Υπουργέ;
κ. Υπουργέ, κλείνω αυτή την επιστολή μου με την ίδια απειλή που εσείς εκφράσατε από το βήμα της Βουλής: Μακρυά τα χέρια από την οικογένειά μου κ. Υπουργέ.
Μετά τιμής,
Χάρης Ξανθόπουλος
