Σήμερα το απόγευμα είχα την τύχη να βρω, ξεχασμένα σε έναν παλιό σκληρό δίσκο(!), τα αρχεία των κειμένων του έντυπου «mωrie clair» αλλά και άλλων κειμένων που τότε γράφαμε στον υπολογιστή μου, μιας και ήταν ο μόνος φυσικά που υπήρχε, για την Σ.Α.Φ (Σύλλογος Αριστερών Φιλοσοφικής). Την εποχή εκείνη, παρότι δεν ήμουν φοιτητής της σχολής, ήμουν επίτιμο μέλος (διώξτε τις κακές σκέψεις για την λέξη από το μυαλό σας) λόγω της τότε μέλλουσας συζύγου μου... Το περιοδικό αυτό ήταν ένα χιουμοριστικό καυστικό περιοδικό που σχολίαζε καταστάσεις και πρόσωπα της σχολής αλλά και του τότε πολιτικού γίγνεσθαι.
Καταλαβαίνετε ότι συγκινήθηκα αρκετά από το γεγονός, και έκατσα και διάβασα ξανά τα κείμενα αυτά, κάποια από τα οποία ακόμα και σήμερα με έκαναν να γελάσω αρκετά. Επειδή όμως είμαι μίζερος άνθρωπος, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει όλοι, δεν ξεκίνησα αυτό το σημείωμα με σκοπό να μοιραστώ τα χιουμοριστικά κείμενα. Ήθελα να μοιραστώ την εισαγωγή μιας προκύρηξης που είχε συνταχθεί τότε από την ομάδα της ΣΑΦ (σε συνεργασία και με την Κίνηση ΑΡιστερών ΦΙλοσοφικής), που είναι η παρακάτω:
Το παραπάνω το αφιερώνω στην μικρή εξερευνήτρια που μας απείλησε σήμερα πως αν γυρίσουμε στη δραχμή θα χάσουμε το 80% των εισοδημάτων μας. Να της θυμίσω πως με τον σημερινό ρυθμό «νέων μέτρων» θα το χάσουμε έτσι κι αλλιώς, απλά σε 2 χρόνια (το πολύ) από σήμερα.
Α! Συγγνώμη! Το ξέχασα! Είμαι γραφικός, γελοίος, υπερβολικός και δεν καταλαβαίνω ότι οι πεφωτισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες μας θέλουν μόνο το καλό μου! Γυρνάω στην τρύπα μου!
Καταλαβαίνετε ότι συγκινήθηκα αρκετά από το γεγονός, και έκατσα και διάβασα ξανά τα κείμενα αυτά, κάποια από τα οποία ακόμα και σήμερα με έκαναν να γελάσω αρκετά. Επειδή όμως είμαι μίζερος άνθρωπος, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει όλοι, δεν ξεκίνησα αυτό το σημείωμα με σκοπό να μοιραστώ τα χιουμοριστικά κείμενα. Ήθελα να μοιραστώ την εισαγωγή μιας προκύρηξης που είχε συνταχθεί τότε από την ομάδα της ΣΑΦ (σε συνεργασία και με την Κίνηση ΑΡιστερών ΦΙλοσοφικής), που είναι η παρακάτω:
ΑΝΟΙΞΗ '94Σε μια Ευρώπη των Κωλ, Μπαλαντύρ, Ντελόρ, Μέιτζορ, όπου η "Λευκή Βίβλος" τους προβλέπει περικοπές όλων των μισθών, μαζική ανεργία και υποαπασχόληση. Οπου οι κυβερνήσεις προωθούν σχέδια μείωσης 30% των νέων (ΓΑΛΛΙΑ) προκαλώντας την έκρηξη της νεολαίας, όπου οι κοινωνικές δαπάνες συνεχώς συρρικνώνονται...
Σε μια Ελλάδα που η ακρίβεια, η φτώχεια, το φάσμα της ανεργίας, η απομόρφωση αποτελούν καθημερινότητα για χιλιάδες νέους, ο κόσμος των Ξενογλώσσων δεν αποτελεί εξαίρεση. Και όσο κι αν ο μονόλογος κυβέρνησης, καθηγητών, κομματικών παρατάξεων προσπαθεί να μας παραπλανήσει η ίδια η πραγματικότητα τους διαψεύδει.
Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην απομόνωση της Σχολής από την ζωή της πόλης, την ταλαιπωρία της μετακίνησης την έλλειψη εστιατορίου, την απουσία χώρων συνάθροισης και επικοινωνίας των φοιτητών, τον εγκλεισμό σ'ένα τσιμεντένιο γιαγαντιαίο κλουβί στα σύνορα της πόλης. Αλλά κυρίως σε όσο η υπάρχουσα οργάνωση σπουδών συνεπάγεται καθημερινότητα στο Πανεπιστήμιο και την τύχη μας μετά από αυτό.
Το παραπάνω το αφιερώνω στην μικρή εξερευνήτρια που μας απείλησε σήμερα πως αν γυρίσουμε στη δραχμή θα χάσουμε το 80% των εισοδημάτων μας. Να της θυμίσω πως με τον σημερινό ρυθμό «νέων μέτρων» θα το χάσουμε έτσι κι αλλιώς, απλά σε 2 χρόνια (το πολύ) από σήμερα.
Α! Συγγνώμη! Το ξέχασα! Είμαι γραφικός, γελοίος, υπερβολικός και δεν καταλαβαίνω ότι οι πεφωτισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες μας θέλουν μόνο το καλό μου! Γυρνάω στην τρύπα μου!
